گئورگ فن هرتلینگ

گئورگ فریدریش گراف فن هرتلینگ (به آلمانی: Georg Friedrich Graf von Hertling) (زادهٔ ۳۱ اوت ۱۸۴۳ - درگذشته ۴ ژانویه ۱۹۱۹) سیاست مدار باواریایی و صدراعظم آلمان میان سال های ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۸ بود.
او استاد فلسفهٔ دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ و نوشته هایی دربارهٔ ارسطو و آلبرتوس ماگنوس نگاشته است. وی دو دوره عضو رایشستاگ بود که آخری تا سال ۱۹۱۲ به درازا کشید. چندی هم عضو حزب مرکز آلمان بود.
در ۱۹۱۲ او نخست وزیر باواریا شد. لودویگ سوم به وی لقب کنت داد. در زمان جنگ یکم جهانی هرتلینگ پشتیبان سیاست تئوبالد فن بتمان-هولوگ بود. با کناره گیری بتمان-هولگ او از پذیرش پست صدرات عظمی خودداری نمود. ولی پس از گئورگ میشائلیس بدین مقام رسید. ولی کهنسالی و سیاست محافظه کارانه نتوانست بر قدرت رو به فزونی نظامیانی مانند اریش لودندورف و پاول فون هیندنبورگ چیره گردد و سرانجام کناره گیری نمود.
Wikipedia contributors, "Georg von Hertling," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Georg_von_Hertling&oldid=439573405 (accessed July 25, 2011).