کلمه جو
صفحه اصلی

ساتی

فرهنگ اسم ها

اسم: ساتی (دختر) (فارسی) (تلفظ: sati) (فارسی: ساتی) (انگلیسی: sati)
معنی: در مصر باستان، نام فرشته نگهبان ارواح

فرهنگ فارسی

در نزد مصریان قدیم فرشته ایست موکل بر ارواح .در آثار مصریان تصویرش در حالی که روح بصورت مرغی بر زانوی وی نشسته مصور شده .
در شمار دلاوران سلطان اویس جلایری ایلکانی مذکور است

لغت نامه دهخدا

ساتی . (اِخ ) معروف به اِریک آهنگ ساز معروف فرانسوی (1866 - 1925 م .) است .


ساتی . (اِخ ) (امیر... بهادر) در شمار دلاوران سلطان اویس جلایری ایلکانی (757 - 777) مذکور است . بسال 765 که میان شاه شجاع مظفری و برادرش شاه محمود آتش اختلاف بالا گرفت و شاه محمود از سلطان اویس یاری خواست سلطان اویس به ظاهر برای کمک به شاه محمود و در معنی برای تسلط بر قلمرو حکمرانی آل مظفر سپاهی را از تبریز به اصفهان روانه کرد وامیر ساتی بهادر از سرکردگان آن سپاه بود، و در نبردی که در دهی بنام خونسار در شمال شرقی شیراز در پنج فرسخی جنوبی گلخنگان از بلوک سرچاهان سردسیر فارس روی داد امیر ساتی فرمانده میسره ٔ سپاه شاه محمود بود. رجوع به تاریخ گزیده ٔ چ لندن ص 691 و حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 297 و تاریخ عصر حافظ غنی ص 206 و 211 شود.


ساتی . (اِخ ) الهه ٔ هندی . دختر داکشا وهمسر شیوا است . چون پدرش شوهر او را تحقیر کرد ساتی خود را در آتش انداخت .


ساتی . (اِخ ) درنزد مصریان قدیم فرشته ای است موکل بر ارواح . در آثار باستانی مصر تصویر او در حالی که روح بصورت مرغی بر زانوی او نشسته دیده میشود. (قاموس الاعلام ترکی ).


ساتی . (اِخ ) پسر لاودای از جنگاوران عصر غازان خان ایلخان ایران (694 - 703) است . رجوع به تاریخ غازانی ص 98 و 99 شود.


ساتی . (اِخ ) رجوع به ساطی شود.


ساتی. ( اِخ ) رجوع به ساطی شود.

ساتی. ( اِخ ) الهه هندی. دختر داکشا وهمسر شیوا است. چون پدرش شوهر او را تحقیر کرد ساتی خود را در آتش انداخت.

ساتی. ( اِخ ) درنزد مصریان قدیم فرشته ای است موکل بر ارواح. در آثار باستانی مصر تصویر او در حالی که روح بصورت مرغی بر زانوی او نشسته دیده میشود. ( قاموس الاعلام ترکی ).

ساتی. ( اِخ ) معروف به اِریک آهنگ ساز معروف فرانسوی ( 1866 - 1925 م. ) است.

ساتی. ( اِخ ) پسر لاودای از جنگاوران عصر غازان خان ایلخان ایران ( 694 - 703 ) است. رجوع به تاریخ غازانی ص 98 و 99 شود.

ساتی. ( اِخ ) ( امیر... بهادر ) در شمار دلاوران سلطان اویس جلایری ایلکانی ( 757 - 777 ) مذکور است. بسال 765 که میان شاه شجاع مظفری و برادرش شاه محمود آتش اختلاف بالا گرفت و شاه محمود از سلطان اویس یاری خواست سلطان اویس به ظاهر برای کمک به شاه محمود و در معنی برای تسلط بر قلمرو حکمرانی آل مظفر سپاهی را از تبریز به اصفهان روانه کرد وامیر ساتی بهادر از سرکردگان آن سپاه بود، و در نبردی که در دهی بنام خونسار در شمال شرقی شیراز در پنج فرسخی جنوبی گلخنگان از بلوک سرچاهان سردسیر فارس روی داد امیر ساتی فرمانده میسره سپاه شاه محمود بود. رجوع به تاریخ گزیده چ لندن ص 691 و حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 297 و تاریخ عصر حافظ غنی ص 206 و 211 شود.

فرهنگ عمید

آیینی در میان هندوها که طبق آن زنی که شوهرش می مرد باید خود را در آتشی که برای سوزاندن جسد آماده می شد، می انداخت تا با جسد او بسوزد و خاکستر شود.

دانشنامه عمومی

ساتی می تواند به یکی از معانی زیر باشد:
داکشایانی الهه ٔ هندی. دختر داکشا و همسر شیوا است.
ساتی (رسم)، رسمی که در هند باستان اجرا می شد و در آن بیوه زن را مجبور به خودکشی می کردند.
ساتی یا ساتت ایزدبانوی نگهبان کاتارایت در اساطیر مصر باستان.
اریک ساتی آهنگساز فرانسوی

ساتی (اسطوره مصر). ساتی(ساتت یا ساتی) خدای سیل در رود نیل پنداشته می شده است.فرقۀ او در شهر باستانی اسوان در جنوب مصر بوده است.در جنوب مصر او را به عنوان مادر رود نیل می شناختند.
ساتی این خدا با داشتن روسری کرکس و تاج سفید مصر علیا و آراسته به شاخ برکوهی و در حال حمل تیر و کمان ترسیم شده است.

ساتی (رسم). رسم ساتی، یک آیین مذهبی در میان جوامع هندی بود که در آن، زنی که شوهرش را به تازگی از دست داده بود، در مراسم ختم شوهرش، خودش را آتش می زد. در هند باستان این رسم اهمیت فرهنگی و دینی بسیاری داشت و نشانه وفاداری زن به شوهر تلقی می شد. هر چند بیشتر ساتی ها به صورت داوطلبانه انجام می گرفت اما فشارهای خانوادگی و اجتماعی و اجبارها زن را به شرکت در این مراسم وا می داشت. رسم ساتی هم در بین زنان عادی و هم در بین زنان اشرافی رایج بود و یک فریضه دینی محسوب می شد. این سنت دینی از تاریخ ۱۸۲۹م نادر و غیر قانونی شد.
Hawley, John C. (1994). Sati, the blessing and the curse: the burning of wives in India. Oxford : Oxford University Press. pp. 102, 166. ISBN 0-19-507774-1. |access-date= requires |url= (help)

دانشنامه آزاد فارسی

ساتی (suttee)
(در سانسکریت به معنای «زن وفادار»). رسمی رایج در هندوستان؛ به موجب آن زنانی که بیوه می شوند خود را، یا به همراه جسد همسرشان یا اگر همسرشان مدتی پیش تر مرده باشد جدا از وی، در تل مرده سوزان افکنده می سوزانند. قدیمی ترین ذکری که از این مراسم شده به ۳۱۶پ م باز می گردد. نخست مراسمی بود در انحصار اعضای خانوادۀ سلطنتی، اما سپس عمومیت یافت و قانونی شد. در ۱۸۲۹ انگلیسی ها آن را ملغی کردند، اما در بعضی نقاط دورافتادۀ هندوستان تا ایام اخیر وجود داشت. عمل به قانون ساتی اگرچه اختیاری بود، در اجتماعات سنتی بیوه ای که از عمل به آن امتناع می کرد طرد می شد.

گویش مازنی

موقع و وقت


/saati/ موقع و وقت


کلمات دیگر: