طراح

طراح به کسی می گویند که طراحی می کند. طراح می تواند فردی باشد که به طراحی به مثابه یک اثر مستقل می پردازد؛ یا طراحی را به منزلۀ ترسیم مقدماتی برای یک اثر هنری؛ و یا پیش طرح و سازماندهی برای یک اثر کاربردی به کار می گیرد. در مورد اول و دوم، فرهنگ و بینش هنرمند و همچنین حالات روحی-روانی او عامل اصلی در فرایند طراحی اوست. در مورد سوم اما او یک مسئله حل کن خلاق است که آموخته است: اول بفهمد، سپس نقشه کار را بکشد، آنگاه دیزاینی را اجرا کند که یک کارکرد یا پیام خاص را با راه و روش تصویری و تخیلی، به مخاطبینی معین، عرضه یا بیان کند.
عامل اصلی طراحی حالات روحی-روانی فرد است و یکی از عوامل مهم در پدید آمدن آن خط است . خط و حرکت دو پدیده ای هستند که همیشه با هم ایجاد می شوند و به هم مربوطند. هر گونه جلوۀ بصری که با خط ایجاد می شود به حالات روانی و فیزیکی طراح مربوط است؛ حالات هیجانی طراح، شادی و نشاط، غم و تأثر، آرامش و ضعف و حتی دعا و نیایش. پس می توان نتیجه گرفت که خط وسیلۀ ثبت و ضبط هیجانات درونی طراح و عکس العمل های او نسبت به جهان خارج است. مطلب دیگر اینکه دستگاه بینایی همۀ افراد مشابه است اما، ما طرح های متنوعی از هنرمندان را مشاهده می کنیم که این امر ناشی از حالات روانی و سیستم عصبی هر فرد می باشد که دنیا را به نحوی خاص خود می بیند.