بی حیله و مکر
صاف ساده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
صاف ساده. [ دَ / دِ ] ( ص مرکب ، از اتباع ) بی حیله و مکر. بی تقلب. بی ریا. رجوع به صاف صادق شود. || احمق. گول.
گویش مازنی
/shaafo saade/ ساده لوح – ساده و بی شیله پیله
ساده لوح – ساده و بی شیله پیله
کلمات دیگر: