ذرخش

درخش، روشنی، برق، برق آسمان
( اسم ) ۱ - برق روشنی . ۲ - برق آسمانی .

(ذَ رَ ) (اِ. ) نک آذرخش .

ذرخش. [ ذُ رَ / ذُ رُ / ذَ رَ / ذَ رُ ] ( اِ ) بر وزن و معنی درخش است که برق و تابیدن و روشنی باشد. ( برهان قاطع ). و در لغت نامه اسدی آمده است ، ذرخش برق است و گویند که در زبان پارسی هیچ کلمه نیست که اوّل او ذال باشد جز این کلمه. ابوشکور گوید :
ذرخش ار نخندد بگاه بهار
همانا نگریدچنین ابر زار.
و امروز درخش با دال مهمله و درخشان و درخشیدن به کسر دال و فتح راء متداول است. رجوع به درخش شود.

۱. روشنی، برق.
۲. برق آسمانی.