(ظَ نَ یا نِ ) [ ع . ظعینة ] (اِ. ) هودج ، کجاوه .
ظعینه
فرهنگ معین
لغت نامه دهخدا
( ظعینة ) ظعینة. [ ظَ ن َ ]( ع اِ ) هودج. کجابه. کجاوه. || زن مادام که در هودج باشد. ج ، ظُعن ، ظُعُن ، ظعائن ، اَظْعان.
ظعینة. [ ظَ ن َ ](ع اِ) هودج . کجابه . کجاوه . || زن مادام که در هودج باشد. ج ، ظُعن ، ظُعُن ، ظعائن ، اَظْعان .
کلمات دیگر: