ناجنس

دنیی

( صفت ) ۱ - ناباب ناجور ناهم جنس : نخست موعظه پیر می فروش این است که ازمصاحب ناجنس احترازکنید. ( حافظ ) ۲ - بی تربیت بی ادب . ۳ - بدذات بدکردار . ۴ - نامرغوب .

(ج ) (ص . ) بدسرشت ، بدذات .

ناجنس.[ ج ِ ] ( ص مرکب ) بدسرشت. بدنژاد. بی تربیت. بی ادب. ( ناظم الاطباء ). شخص بدذات. بدکردار. ( فرهنگ نظام ). غیر مهذب. بی ادب. ( آنندراج ). پست. سفله. ناباب. نااهل.ناجور. نامناسب. ناهم جنس. مقابل همجنس :
از صحبت ناجنس و خسان دست نداری
تا چند بود صحبت ناجنس و خس آخر.چو در پرده ناجنس باشد همال
زتهمت بسی نقش بندد خیال.ای فغان از یار ناجنس ای فغان
همنشین نیک جوئید ای مهان.معلم گو ادب کم کن که من ناجنس شاگردم
پدر گو پند کمتر ده که من نااهل فرزندم.تا چه گنه کردم که روزگارم بعقوبت آن در سلک صحبت چنین ابلهی خودرای ناجنس خیره درای مبتلا گردانید. ( گلستان ).
چاک خواهم زدن این دلق ریائی چکنم
روح را صحبت ناجنس عذابیست الیم.نخست موعظه پیر میفروش این است
که از مصاحب ناجنس احتراز کنید.صحبت ناجنس گزند آورد
صددل آسوده به بند آورد.صحبت ناجنس نباید گزید
تا طمع از خویش نباید برید.بد است صحبت ناجنس وقت طوطی خوش
که وقت حرف ز تمثال خود طرف دارد.|| ( اصطلاح طبیعی ) لاروهای ناجنس . رجوع به بیولوژی ج 1 ص 193 شود.

بدنژاد، بدسرشت، بدذات، بدکردار: نخست موعظهٴ پیر می فروش این است / که از مصاحب ناجنس احتراز کنید (حافظ: ۴۹۴ ).