کابوی

به گله بان های سنتی کشورهای آمریکای شمالی کابوی (به انگلیسی: Cowboy) یا گاوچران گفته می شود. کابوی ها در دامداری ها به پرورش دام کمک می کنند و بسیاری از امور مربوط به دامداری را نیز انجام می دهند.جامعه تاریخی گاوچران های آمریکا که در اواخر سده نوزدهم شکل گرفت در اصل شاخه ای بود از سنت گاوچران های مکزیکی معروف به واکوئرو. کابوهای آمریکایی و سبک زندگی آن ها بعدها مورد توجه بسیار قرار گرفت و دستمایه داستان ها و فیلم های زیادی شد.
Staton, Hilarie N. 2011. Cowboys and the wild West. New York: Kingfisher.
Malone, John William. An Album of the American Cowboy. New York: Franklin Watts, Inc., 1971. SBN: 531-01512-2.
بررسی ها نشان می دهد بیشتر کابوی های آمریکای شمالی از سفیدپوستان انگلیسی زبان بودند، کمتر از ۱۵ درصد از کابوی های آمریکا نیز سیاه پوست و ۲۰ درصد مکزیکی بودند. کابویان را امروزه می توان در برخی کشورهای آمریکای جنوبی و استرالیا نیز دید.
دوران اصلی کابوی ها از سال ۱۸۶۷ تا دهه ۱۸۸۰ میلادی بود. این دوران با فعالیت جمع آوری دام و رساندن این چارپایان از دشت های تگزاس به خط آهن شمال آمریکا برای فروش آغاز شد و پس از حصاربندی مسیرهای گله رانی، گسترش خطوط راه آهن و چندین سال توفان و سرما که بسیاری از دام ها را کشت به پایان رسید.
از ورزش های کابویان می توان به رودیو اشاره کرد.در میان کابویان و مردمان این فرهنگ نیز موسیقی کانتری دارای محبوبیت خاصی است.