صاحب شرع

پیغمبر

صاحب شرع. [ ح ِ ش َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) پیغمبر. مشرع. شارع. قانونگزار : و ثبات عزم صاحب شرع بدان پیوست. ( کلیله و دمنه ). || ( اِخ ) پیغمبر اسلام : پیغمبر ( ص ) گفته است : اتق من شر من احسنت الیه و سخن صاحب شرع حق است... ( تاریخ بیهقی ص 475 ). فنحن لم نجد فی قول صاحب الشرع و لا فی افعاله ما یدل علی فساد علم المنطق. ( تتمه صوان الحکمة ص 67 ).

۱. صاحب شریعت، شارع، قانون گذار.
۲. پیغمبر، پیغمبر اسلام.