واپرداختن

( مصدر ) خالی کردن ( خانه سرای و غیره ) : (( بصد هزار زبان گفت در رخم پیری که این نه جای قرار است خیر وا پرداز . ) ) ( کمال اسماعیل ۱٠۲ )
خالی کردن فارغ کردن

واپرداختن. [ پ َ ت َ ] ( مص مرکب ) خالی کردن. فارغ کردن :
ولیک امشب شب درساختن نیست
امید حجره واپرداختن نیست.- رخت واپرداختن ؛ ترک گفتن. خالی کردن :
گفت از این درگذر بهانه مساز
باغ بفروش و رخت واپرداز.|| تفرغ. ( تاج المصادر بیهقی ).

۱. خالی کردن.
۲. (مصدر لازم ) فارغ شدن از چیزی.