صاحب تمیز

صاحب تمیز. [ ح ِ ت َ ] ( ص مرکب ) خردمند. باشعور. عاقل :
دیوانه میکند دل صاحب تمیز را
هر گه که التفات پری وار میکند.

عاقل، خردمند، آن که بد و نیک را از هم تمیز بدهد.