اب سنج

آب سنج. آب سنج ابزار ساده ای برای اندازه گیری چگالی یا چگالی نسبی یک مایع است. آب سنج شامل یک استوانهٔ شناور است که انتهای پایینی آن به شکل مخروط و سنگین و انتهای بالایی آن به صورت لوله ای باریک است. زمانی که آب سنج را در یک مایع قرار دهیم شکل عمودی به خود خواهد گرفت و در مایع فروخواهد رفت. میزان فرورفتن این ابزار با چگالی آن متناسب است، در عین حال ممکن است چگالی را از روی مقیاس روی لوله بخوانند.
مقیاس بومه: قبلاً در شیمی صنعتی و داروشناسی استفاده می شد.
مقیاس بریکس: بطور اولیه در آبمیوه استفاده می شد، در کارخانهٔ شراب و صنعت شکر نیز استفاده می شود.
مقیاس ایچسل: برای اندازه گیری غلطت انگور شراب استفاده می شود.
مقیاس افلاطون: اصولاً برای آبجوسازی استفاده می شود.
مقیلس توادل: درگذشته در سفیدگری و صنعت رنگرزی استفاده می شد.
آب سنج وسیله ای است که از آن برای اندازه گیری چگالی نسبی مایعات استفاده می شود؛ که نسبت چگالی مایع به چگالی آب هست.یک آب سنج معمولاً از شیشه ساخته شده است و شامل یک ساقهٔ استوانه ای و یک حباب پر شده با جیوه یا گلولهٔ سربی برای قائم نگه داشتن آن است. مایعی که می خواهد آزمایش شود داخل یک محفظهٔ بلند ریخته شده است، اغلب یک سیلندر مدرج، و آب سنج به آرامی به سمت پایین مایع آمده تا آزادانه شناور شود. محل سطحی از مایع که با ساقهٔ آب سنج برخورد می کند لحاظ می شود. آب سنج ها معمولاً یک درجه کنار ساقه دارند، بنابراین چگالی نسبی می تواند مستقیماً خوانده شود. تنوعی از درجه بندی ها وجود دارد و بسته به زمینه استفاده می شود.آب سنج ها ممکن است برای استفاده های مختلفی مدرج شده باشند. مانند یک شیر سنج برای اندازه گیری غلظت (چربی) شیر. یک قند سنج برای اندازه گیری غلظت شکر در یک مایع. یا یک الکل سنج برای اندازه گیری درجات بالاتر مشروبات الکلی.
عملکرد آب سنج بر پایهٔ قانون ارشمیدس است که یک جامد معلق در سیال بوسیلهٔ یک نیرو برابر وزن سیال جابجا شده شناور می ماند. پس هر چه چگالی ماده کمتر باشد آب سنج بیشتر فرومی رود.
یک توضیح قدیمی در مورد آب سنج در یک نامه از سینیسیوس از سیرنه به پژوهشگر یونانی هیپاتیا از الکساندریا یافت شد. در پانزدهمین نامهٔ سینیسیوس او از هیپاتیا خواست تا یک آب سنج برای او بسازد. هیپاتیا برای اختراع آب سنج (یا آب بین) سابقاً در آخر قرن چهارم یا اول قرن پنجم اعتبار یافته است.