ژغژغ

( اسم ) ۱ - آوازی که به هنگام خوردن و جویدن چیزی از دهان یا به سبب سرما یا کثرت خشم و غضب از دندانها بر آید . ۲ - صدا و آواز گردو و بادام و مانند آن آن گاه که آنها را در جوال یا جای دیگر ریزند و برهم خوردند .

ژغژغ. [ ژَ ژَ ] ( اِ صوت ) آوازی که در محل چیزی خوردن و جاویدن و خائیدن چیزی از دهان... از دندانها برآید. || صدای بهم خوردن دندانها بسبب بسیاری سرماو کثرت قهر و غضب. ( برهان ). دندان غرچه :
ژغژغ دندان او دل می شکست
جان شیران سیه میشد ز دست. || صدا و آواز برهم خوردن گردکان و بادام و امثال آنها وقتی که در جوال یا جائی دیگر بریزند و برهم خورد. ( برهان ) :
گر دهد خود کی دهد آن پرحیل
جوز پوسیده ست و گفتار دغل
ژغژغ آن مغز و عقلت را برد
صدهزاران عقل را یک نشمرد.گرنه خوش آوازی مغزی بود
ژغژغ آواز قشری که شنود.ژغژغ آن زان تحمل می کنی
تا که خاموشانه بر مغزی زنی.چون بادامها را در کف جمع کنی و بجنبانی بانگی و ژغژغی می کند. ( بهاءالدین ولد ).

۱. صدای به هم خوردن دندان ها در وقت جویدن و خوردن چیزی: ژغ ژغ دندان او دل می شکست / جان شیران سیه می شد ز دست (مولوی: ۳۸۷ ).
۲. صدایی که از به هم خوردن دندان ها از شدت سرما برآید.
۳. صدای به هم خوردن گردو یا بادام که در کیسه ریخته باشند.