پیوسته در نماز باشد
دائم الصلوه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( دائم الصلوة ) دائم الصلوة. [ ءِ مُص ْ ص َ لا ] ( ع ص مرکب ) که پیوسته در نماز باشد. که همه وقت در کار نمازگزاردن بود.
دائم الصلوة. [ ءِ مُص ْ ص َ لا ] (ع ص مرکب ) که پیوسته در نماز باشد. که همه وقت در کار نمازگزاردن بود.
فرهنگ عمید
( دائم الصلوة ) آن که بیشتر اوقات مشغول نمازگزاردن باشد، بسیار نمازگزار.
آن‌که بیشتر اوقات مشغول نمازگزاردن باشد؛ بسیار نمازگزار.
کلمات دیگر: