( اسم اسم ) مونث طاری آفت داهیه بلا .
طاریه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
طاریة. [ ی َ ] (ع ص ، اِ) تأنیث طاری . به معنی داهیة است . (منتهی الارب ). داهیه و بلا و آسیب سخت . و رجوع به آفت شود.
( طاریة ) طاریة. [ ی َ ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث طاری. به معنی داهیة است. ( منتهی الارب ). داهیه و بلا و آسیب سخت. و رجوع به آفت شود.
فرهنگ عمید
۱. = طاری
۲. داهیه، بلا و پیشامد ناگهانی.
۲. داهیه، بلا و پیشامد ناگهانی.
جدول کلمات
آفت ، بلا
کلمات دیگر: