زاغ پا. ( اِ مرکب ) زاغ پای. کنایه از طعنه و سرزنش باشد. ( برهان قاطع ) ( غیاث اللغات ). و با لفظ زدن مستعمل میشود. ( آنندراج ). طعنه. ملامت. سرزنش. طنز :
زاغ زبانی که ز فر همای
کبک روان رابزند زاغ پای.
امیرخسرو ( از آنندراج ).
کبک خرامنده بصحن سرای
کبک روان را بزده زاغ پای.
امیرخسرو ( از آنندراج ).