یاد امدن

( یاد آمدن ) ( مصدر ) بخاطر آمدن متذکر شدن .

( یاد آمدن ) (مَ دَ ) (مص ل . ) به خاطر آمدن .

( یاد آمدن ) یاد آمدن. [ م َ دَ] ( مص مرکب ) بازدانستن چیزی که فراموش شده باشد. ( از آنندراج ). به خاطر آمدن. به ذهن خطور کردن. به حافظه گذشتن. به خاطر گذشتن. متذکر شدن. فراموش شده ای را متذکر شدن. در ذکر آمدن. بر خاطر گذشتن. مقابل از یاد رفتن : عبداﷲبن عتبه شمشیر بالا برد که زن را بکشد یادش آمد که مصطفی صلی اﷲ علیه و سلم او را گفته بود که زنان مکشید... ( ترجمه تاریخ طبری ).
بگویم به تو هر چه آید ز پند
سخن چند یاد آمدم سودمند.همه شهر توران گریزان چو باد
کسی را نیامد بروبوم یاد.نیامد به یادت همی رنج من
سپاه من و کوشش و گنج من.بکردار خوابیست این داستان
که یاد آید از گفته باستان بزد گردن غم به شمشیر داد
نیامد همی بر دل از مرگ یاد.ببودند یک هفته زینگونه شاد
کسی را نیامد غم و رنج یاد.که روشن جهان بر تو فرخنده باد
مبادا که پند من آیدت یاد.چو دیدم ترا یادم آمد زریر
سپهدار اسب افکن نره شیر.ز گوهر مرا در دل اندیشه خاست
که یاد آمدم آن سخنهای راست.سیاوش به ایوان خرامید شاد
به مستی ز ایران نیامدش یاد.مده کار کرد نیاکان به باد
مبادا که پند من آیدت یاد.مگر زین پرستنده کام آمدت
که چون دیدیش یاد جام آمدت.بدانگاه یاد آمدت راستی
که ویران شود کشور از کاستی.ز چندین بزرگان خسرونژاد
نیامد کسی بر دل شاه یاد.و مرا که بوالفضلم دو حکایت نادر یاد آمد در اینجا. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 26 ). ذکر وحشت اندر محل قربت وحشت باشد و تایب را باید که از خودی خود یاد نیاید گناهش چگونه یاد آید. ( کشف المحجوب هجویری ص 382 ).
یاد نیاید ز طاعت و نه ز توبه
اکنون کت تن ضعیف نیست ، نه بیمار.بر خاستم از جای و سفر پیش گرفتم
نز خانه ام یاد آمد و نز گلشن و منظر.آن کردی از فساد که گر یادت آید آن