( صفت ) کسی که هوا خواه عاشق خود باشد عاشق دوست عاشق پرست .
عاشق باره
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
عاشق باره. [ ش ِ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) عاشق دوست. هواخواه عاشق خود :
چون سبو تا هست غم از زندگی در پیکرت
دستگیری کن می آشامان عاشق باره را.
چون سبو تا هست غم از زندگی در پیکرت
دستگیری کن می آشامان عاشق باره را.
صائب.
فرهنگ عمید
عاشق دوست، عاشق پرست.
کلمات دیگر: