کلمه جو
صفحه اصلی

داچک

فرهنگ فارسی

گوشواره

لغت نامه دهخدا

داچک. [ چ َ ] ( اِ ) گوشواره. ( برهان ) ( جهانگیری ). داجک. شنف :
آن شیهه ای که مرکب تندت همی زند
بر خنگ آسمان چو نوای چکاوک است
وان نعل کهنه ای که بیفتد زپای او
در گوش اختران فلک لعل داچک است.
شرف شفروه [ در صفت اسب ممدوح ].

پیشنهاد کاربران

معنی "وقدی من خشاب مزدم ط موز بودی داچک" چیست؟

داچک = داشک = داش ک = داداش ک = برادر کوچک

سلام اقای مبپرپینزمزم


کلمات دیگر: