( اسم ) شبه قلیایی که از چای استخراج کنند.
تئین
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تئین. [ ت ِ ]( فرانسوی ، اِ ) ماده ای است شبیه به کافئین که از چای گیرند. الکالوئید عصاره ٔچای. و رجوع به چای و گیاه شناسی گل گلاب ص 204 شود.
فرهنگ عمید
الکلوئید موجود در برگ چای که خاصیت آن مانندِ کافئین است.
کلمات دیگر: