مترادف موتمن : امین، درستکار، مورد اطمینان، مورد وثوق، مطمئن، معتمد، موثق
متضاد موتمن : غیرامین، ناموثق
موتمن
مترادف موتمن : امین، درستکار، مورد اطمینان، مورد وثوق، مطمئن، معتمد، موثق
متضاد موتمن : غیرامین، ناموثق
فارسی به انگلیسی
فرهنگ اسم ها
اسم: موتمن (پسر) (عربی) (تلفظ: mo’taman) (فارسی: مؤتمن) (انگلیسی: motaman)
معنی: مورد اعتماد، امین، معتمد
معنی: مورد اعتماد، امین، معتمد
(تلفظ: mo’taman) (عربی) (در قدیم) مورد اعتماد ، امین .
مترادف و متضاد
راز دار، موثق، معتبر، قابل اعتماد، موتمن، قابل اطمینان، معتمد، قابل اتکا، مورد اطمینان
موتمن
موتمن، سپرده
امین، درستکار، مورد اطمینان، مورد وثوق، مطمئن، معتمد، موثق ≠ غیرامین، ناموثق
فرهنگ فارسی
شخص امین و رف اطمینان
( صفت ) آنکه مورد اطمینان باشد امین : مشورت با عقل کردم گفت: حافظ . می بنوش . ساقیا. می ده بقول مستشار موتمن . ( حافظ .۲۶۹ ) جمع : موتمنین .
قاسم بن هارون الرشید عباسی متولد ۱۷۳ و متوفای ۲٠۸ ه. ق .
( صفت ) آنکه مورد اطمینان باشد امین : مشورت با عقل کردم گفت: حافظ . می بنوش . ساقیا. می ده بقول مستشار موتمن . ( حافظ .۲۶۹ ) جمع : موتمنین .
قاسم بن هارون الرشید عباسی متولد ۱۷۳ و متوفای ۲٠۸ ه. ق .
فرهنگ معین
(مُ تَ مِ) [ ع . ] (ص .) اعتماد کننده .
(مُ تَ مَ) [ ع . ] (ص مف .) اعتماد کرده شده ، امین .
(مُ تَ مِ ) [ ع . ] (ص . ) اعتماد کننده .
(مُ تَ مَ ) [ ع . ] (ص مف . ) اعتماد کرده شده ، امین .
(مُ تَ مَ ) [ ع . ] (ص مف . ) اعتماد کرده شده ، امین .
لغت نامه دهخدا
مؤتمن. [ م ُءْ ت َ م َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از ائتمان. ( از منتهی الارب ، ماده ام ن ). اعتماد کرده شده و امین گرفته شده. ( ناظم الاطباء ). موثق. امین. ( یادداشت مؤلف ). معتمد و امین. ( غیاث ) :
دیر نپاید که به امر ملک
گردی بر ملک جهان مؤتمن.
کژ شوم چون کژ شوی ای مؤتمن.
خاک خود را درکشید از وی علن.
گفت پیغمبر بکن ای رای زن
مشورت کالمستشار مؤتمن.
ساقیا می ده به قول مستشار مؤتمن.
مؤتمن. [ م ُءْ ت َ م َ ] ( اِخ ) یکی از صفات باری تعالی. ( ناظم الاطباء ).
مؤتمن. [م ُءْ ت َ م ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از ائتمان. ( منتهی الارب ). اعتمادکننده. ( ناظم الاطباء ). رجوع با ائتمان شود. || امین گیرنده. || بی بیم و ترس گرداننده. ( از منتهی الارب ). || امین. ( ناظم الاطباء ). || امین و وکیلی که دارای امانت باشد. ( ناظم الاطباء ). امانتدار و این اسم فاعل است از ائتمان مأخوذ از امانت. ( غیاث ) ( آنندراج ).
مؤتمن. [ م ُءْ ت َ م َ ] ( اِخ ) قاسم بن هارون الرشید عباسی متولد 173 و متوفای 208 هَ. ق. هارون الرشید او را در زمان خود پس از دو برادر به ولیعهدی منصوب کرد. ورجوع به قاسم مؤتمن و مجمل التواریخ و القصص ص 349 و تاریخ گزیده ص 304 و 308 و تاریخ الخلفا ص 205 شود.
دیر نپاید که به امر ملک
گردی بر ملک جهان مؤتمن.
فرخی.
گفت اگر صد ره کنی تو راست ، من کژ شوم چون کژ شوی ای مؤتمن.
مولوی.
دست سوی خاک برد آن مؤتمن خاک خود را درکشید از وی علن.
مولوی.
مثل : المستشار مؤتمن. ( یادداشت مؤلف ) : گفت پیغمبر بکن ای رای زن
مشورت کالمستشار مؤتمن.
مولوی.
مشورت با عقل کردم گفت : حافظ می بنوش ساقیا می ده به قول مستشار مؤتمن.
حافظ.
و رجوع به ائتمان شود. || استوار داشته شده. ( یادداشت مؤلف ). استوارداشته. ج ، مؤتمنون. ( مهذب الاسماء ). || زنهاردار. زینهاردار. ( یادداشت مؤلف ).مؤتمن. [ م ُءْ ت َ م َ ] ( اِخ ) یکی از صفات باری تعالی. ( ناظم الاطباء ).
مؤتمن. [م ُءْ ت َ م ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از ائتمان. ( منتهی الارب ). اعتمادکننده. ( ناظم الاطباء ). رجوع با ائتمان شود. || امین گیرنده. || بی بیم و ترس گرداننده. ( از منتهی الارب ). || امین. ( ناظم الاطباء ). || امین و وکیلی که دارای امانت باشد. ( ناظم الاطباء ). امانتدار و این اسم فاعل است از ائتمان مأخوذ از امانت. ( غیاث ) ( آنندراج ).
مؤتمن. [ م ُءْ ت َ م َ ] ( اِخ ) قاسم بن هارون الرشید عباسی متولد 173 و متوفای 208 هَ. ق. هارون الرشید او را در زمان خود پس از دو برادر به ولیعهدی منصوب کرد. ورجوع به قاسم مؤتمن و مجمل التواریخ و القصص ص 349 و تاریخ گزیده ص 304 و 308 و تاریخ الخلفا ص 205 شود.
فرهنگ عمید
شخص امین و طرف اطمینان، کسی که به او اعتماد داشته باشند.
پیشنهاد کاربران
مورد اعتماد قرار گرفته شده، امین
کلمات دیگر: