اسهال

اِسهال وضعیتی است که در آن فرد بیمار دست کم سه بار در روز دفع مدفوع روان یا مایع دارد. این حالت می تواند چند روز به طول بینجامد و موجب کم آبی بدن می شود که در پی از دست دادن مایعات رخ می دهد. نشانه های کم آبی معمولاً با از بین رفتن کشش طبیعی پوست و تغییر در شخصیت آغاز می شود. این وضعیت می تواند پیشروی کند و در حالات حادتر منجر به کاهش ادرار، رنگ پریدگی، ضربان سریع قلب، و کاهش در پاسخگویی شود. ولی مدفوع روان اما بدون آب در کودکانی که از شیر مادر تغذیه می کنند می تواند طبیعی باشد.
اصلی ترین علت اسهال، عفونت روده ها است. عفونت روده ممکن است در پی این شرایط به وجود بیاید: ویروس، باکتری، انگل یا وضعیتی که به عنوان اسهال و استفراغ شناخته می شود. این آلودگی ها معمولاً از طریق غذا یا آبی حاصل می شوند که آلوده به مدفوع شده اند یا مستقیماً از فردی منتقل می شوند که به این بیماری آلوده شده است. این بیماری را می توان به سه دسته تقسیم بندی کرد: اسهال آبکی کوتاه مدت، اسهال خونی کوتاه مدت، و اگر به مدت بیش از دو هفته ادامه یابد، به عنوان اسهال پایدار شناخته می شود. اسهال آبکی کوتاه مدت می تواند در پی آلودگی به وبا باشد. اسهال خونی کوتاه مدت وضعیتی است که به عنوان دیسانتری هم شناخته می شود. شماری از عوامل غیر عفونی نیز ممکن است منجر به اسهال بشوند. این عوامل شامل این موارد هستند: پرکاری تیروئید، عدم تحمل لاکتوز، بیماری های التهابی روده، مصرف برخی داروها، سندروم روده تحریک پذیر و یک سری عوامل دیگر. در بیشتر موارد، برای شناخت عامل اصلی به کشت مدفوع نیازی نیست.
راه های پیشگیری از اسهال عفونی شامل این موارد است: رعایت بهداشت، آب آشامیدنی پاک، و شستن دست ها. شیردهی به مدت حداقل شش ماه نیز پیشنهاد می شود، چرا که به عنوان واکسیناسیون روتاویروس عمل می کند. محلول سرم خوراکی (ORS) که همان آب آشامیدنی به همراه مقدار متعادلی از نمک و شکر است نوعی درمان است که معمولاً در پیش گرفته می شود. قرص های روی نیز پیشنهاد می شوند. تخمین زده می شود که این درمان ها حدود ۵۰ میلیون کودک را طی ۲۵ سال اخیر نجات داده باشد. وقتی که افراد دچار اسهال می شوند، پیشنهاد می شود که به خوردن غذای سالم ادامه دهند و کودکان نیز به خوردن شیر مادر. اگر ORSهای تجاری در دسترس نباشد، محلول های خانگی نیز می توانند استفاده شوند. در کسانی که به صورت شدید آب از دست داده اند، تزریق وریدی نیز ممکن است ضروری باشند. اما بیشتر موارد را می توان به خوبی با مایعات دهانی برطرف کرد. آنتی بیوتیک ها نیز ممکن است در موارد اندکی پیشنهاد شوند که البته به ندرت استفاده می شود. آنتی بیوتیک ممکن است برای این افراد تجویز شود: کسانی که اسهال خونی و تب بالایی دارند، کسانی که به اسهال پس از مسافرت دچار شده اند، و کسانی که در مدفوعشان باکتری ها یا انگل های خاصی رشد می کند. لوپرامید ممکن است دفعات اجابت مزاج را کاهش دهد اما برای کسانی که به نوع حاد بیماری دچارند توصیه نمی شود.
حدود ۱٫۷ تا ۵ میلیارد مورد اسهال در سال رخ می دهد. این بیماری در کشورهای در حال توسعه شیوع بیشتری دارد. در این کشورها، کودکان به طور متوسط ۳ بار در سال اسهال می گیرند. از سال ۲۰۱۲، در سطح جهان، این بیماری دومین عامل رایج مرگ و میر در کودکان زیر پنج سال است (۰/۷۶ میلیون یا ۱۱ درصد). اپیزودهای مکرر اسهال نیز یکی از عوامل رایج سوء تغذیه هستند و در افراد زیر پنج سال به عنوان رایج ترین عامل شناخته می شوند. دیگر مشکلات طولانی مدت که ممکن است در پی این بیماری به وجود آیند، شامل رشد فیزیکی و فکری ضعیف است.

اِسهال (diarrhoea)
دفع مدفوع مایع یا نیمه مایع به مقدار زیاد، به علت فعالیت زیاد روده ها یا با فواصل کم. عامل اسهال ممکن است محرک های روده ای، ازجمله برخی از داروها و سم ها؛ عفونت ناشی از میکروب های بیماری زا، ازجمله اسهال خونی، سالمونلا، و وبا؛ یا حساسیت باشد. اسهال مهم ترین عامل مرگ ومیر کودکان در جهان است. براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (۱۹۹۶)، در ۱۹۹۵ بیماری های اسهالی عامل۳.۱میلیون مورد مرگ بوده اند. روتاویروس شایع ترین علت اسهالِ همراه با کم آبی در انسان است و سالانه باعث مرگ تقریباً ۸۷۰هزار کودک می شود. کم آبی ناشی از اسهال را می شود با خوراندن مقادیر فراوان محلول قندی و نمکی به بیمار و با برقراری تعادل الکترولیتهای خون جبران کرد. از آن جا که اسهال ها غالباً منشأ ویروسی دارند، مصرف داروهای پادزی بر درمان آن ها بی اثر است.