کلمه جو
صفحه اصلی

وشا

فرهنگ فارسی

(اسم ) اشق
صمغی است که بخور کنند بوی خوش را این صمغ معطر است و در آتش ریزند و آن صمغ فرولاگالبانی فرا باشد و آنرا باریجه نیز نامند کندر و وشا

لغت نامه دهخدا

وشا. [ وَ ] ( اِ ) گیاه اشق. ( فرهنگ فارسی معین ).

وشا. [ وَ ] ( اِ ) صمغی است که بخور کنند بوی خوش را، این صمغ معطر است و در آتش ریزند و آن صمغ فرولا گالبانی فرا باشد، و آن را باریجه نیز نامند: کندر و وشا. ( گیاه شناسی گل گلاب ).

وشا. [ وَ ] (اِ) صمغی است که بخور کنند بوی خوش را، این صمغ معطر است و در آتش ریزند و آن صمغ فرولا گالبانی فرا باشد، و آن را باریجه نیز نامند: کندر و وشا. (گیاه شناسی گل گلاب ).


وشا. [ وَ ] (اِ) گیاه اشق . (فرهنگ فارسی معین ).


گویش مازنی

بید فرش – حشره ای که قالی های دست بافت و پارچه های پشمی را ...


گشاد


/voshaa/ چوبی بلند که آتش تنور یا اجاق را با آن هم زنند & گشاد – باز & بید فرش – حشره ای که قالی های دست بافت و پارچه های پشمی را ضایع کند & گشاد

چوبی بلند که آتش تنور یا اجاق را با آن هم زنند


گشاد – باز



کلمات دیگر: