عقاب طلایی

عقاب طلایی (نام علمی: Aquila chrysaetos) یکی از بهترین پرندگان از لحاظ شکار در نیم کره شمالی شناخته شده است. مانند تمام عقابان، عقاب طلایی نیز به خانوادهٔ عقابیان تعلق دارد این پرنده در شکار پرندگان تیزبالی عجیبی دارد که در مناطق قفقاز از آن برای شکار روباه و گرگ استفاده میشود،
عقاب طلایی، مشخصات ظاهری و زیستگاه، سایت علمی - خبری دامپزشکی و علوم حیوانات ایران.
رنگ این پرندگان قهوه ای تیره، به همراه پرهایی به رنگ قهوه ای روشن یا طلایی در سر و گردن است. به طور متوسّط طول بال های آن ها ۷ فوت (بیش از ۲ متر) و طول خود آن ها ۳ فوت (۱ متر) است.این پرنده معمولاً در ارتفاع ۳۶۰۰ متری زندگی می کند و لانهٔ خود را بر روی درختان بلند، در صخره ها و غیره می سازد. عقاب طلایی بطور معمول سالی یک یا دو جوجه می آورد. این پرنده تمام عمر با جفت خود زندگی می کند. عقاب های طلایی ماده جثهٔ بزرگتری نسبت به جنس نر دارند. عقاب های طلایی به دلیل داشتن بال های بزرگ نیاز زیادی به بال زدن در آسمان ندارند و روی لایه های هوا سر می خورند. سرعت معمولی این پرندگان ۵۰ کیلومتر می باشد اما هنگام شیرجه زدن می توانند سرعتشان را تا ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت افزایش دهند.
عقاب طلایی با استفاده از چابکی و سرعت و همچنین با استفاده از پاشنه قدرتمند خود می تواند طعمه های کوچک خود از جمله خرگوش، موش کوهی(مارموت)، سنجاب زمینی و پستانداران بزرگ مانند گرگ،روباه، گربه وحشی یا خانگی، بز کوهی و بچه آهوها را شکار کند. آن ها همچنین در مواقع کمیاب بودن شکار، مردار حیوانات و خزندگان را نیز می خورند.
عقاب های طلایی دارای شش زیر گونه در کل جهان می باشند. بزرگترین جثه را در این زیرگونه ها، عقاب های طلایی هیمالیایی دارند. طول متوسط بال هایشان ۲٫۲۱ متر است البته بزرگترین عقاب این گونه یک ماده با طول بال ۲٫۸۱ متر است. عقاب های طلایی در اطراف قطب شمال در اسکاتلند، اروپا (کوه های آلپ، اسپانیا، ایتالیا، یونان، رومانی، یوگسلاوی، سرتاسر سیبری) تا آسیا ،ایران و آمریکا زادآوری دارد.