نظرلو (و یا نادارلی) یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در
دهستان میشو جنوبی بخش صوفیان شهرستان شبستر واقع شده است.مذهب مردم این روستا شیعه است و به زبان ترکی آذربایجانی سخن می گویند و مردمی مهمان نواز و دوست داشتنی هستند.
جمعیت این روستا بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ شمسی مرکز آمار ایران، ۴۴۰۵ نفر می باشد و پرجمعیت ترین روستای بخش صوفیان می باشد که در دهستان میشو جنوبی واقع شده است وسعت این روستا نزدیک به ۸۰۰۰ هکتار می باشد (از وسیعترین اراضی بخش صوفیان می باشد) و از شمال با روستاهای زنگی، گل آباد (کول آوا) و سرکندیزج و نمت الله و از شرق با صوفیان، قوم تپه، سهلان (ساغالان) از جنوب با قیزیل دیزج، الوار علیا (یوخاری آلوار)، از غرب با علیشاه (عالیشا)، زیناب (زینوو) و زنگی هم مرز می باشد.خیل عظیمی از مردم این روستا به شهرهای بزرگتر مانند شبستر و صوفیان و تبریز و
تهران مهاجرت نموده اند.
نظرلو از دوره قاجار به مسکن و آبادی مطرح در بخش صوفیان تبدیل گردید. اهمیت نظرلو برای زمین داران و اربابان پیشین به حدی بود که در برهه هایی چند زمین دار به طور مشترک اداره زمین های نظرلو را برعهده داشته اند. حاجی حسینقلی خان نظام الدوله دنبلی حاکم تبریز این آبادی را با ۴ روستا از توابع مرند تعویض نموده است که سند آن در کتابخانه ملی موجود است. با توجه به نقل قول های معمرین و ریش سفیدان این محل در جوار نظرلوی کنونی خانه ها و باغ های کهنی قرار داشته اند که به تدریج متروکه گشته اند از جمله زمین های مشهور به کده در جانب شرقی که اکنون مسکونی می باشد خانه های متروک بوده است که محدوده نظرلوی قدیم در دوره قاجار را به خیابان مطهری کنونی و مسجد حاج رضا از جانب شرق و سه راه سیدلر از شمال محدود می کند. آثاری از دو قبرستان بسیار کهن در ناحیه زمین های پیرموسی اشاره شده است.در روایتی شگفت چنین گفته می شود که قبور موجود در قبرستان مخروبه دبستان شهید مدنی اموات به شکل طبقاتی بر روی هم و در زیر زمین هایی دفن شده اند. از جمله آثار باقی مانده از دوره اسلامی می توان به دو امامزاده کوچک و بزرگ در جانب غربی نظرلو اشاره کرد که از تاریخ دقیق دفن آن ها اطلاعی در دست نیست. یک امامزاده نیز در زمین های قنات کره مالی در مجاورت راه نظرلو زیناب وجود دارد که زمانی همراه با دیوار دور تا دور گلی بوده و هنوز نوسازی آن به سامان نرسیده است. زمانی دو قوچ سنگی در کنار امامزاده ها وجود داشته است که احتمال زیاد مربوط به نظیر موارد مشابه این نمادهای سنگی یادگارانی از دوره آق قویونلوها و قراقویونلوها بوده اند که در قلمرو سرزمینی این سلسله گسترده شده و یافت می شوند.نادارلی و ندرلو و ندیرلو هم در بین بومیان منطقه مصطلح است ما پرکاربردترین اصطلاح فعلی همان نادارلی می باشد. تیول داران دوره قاجار هم در آبادی نظرلو (نادارلی) نقش زیادی داشته اند. اراضی قیلیچ بیگ و سلطان آباد در شمال شرقی روستا قرار دارند و حالا هم به این نام مشهورند. از قیلیچ بیگ فقط گؤل (استخر) در نزدیکی موتور عباس آباد نزدیک مرز اراضی قریه سرکندیزج (سارگن دیزه) باقی مانده است؛ و از سلطان آباد قبرستان به یادگار مانده است.
از نقاط تاریخی اطراف نظرلو می توان مسجد از اوبا نام برد به گفته اهالی این مسجد مربوط به ایلات و اقوام کوچ رو بوده است که زمانی در آن نواحی تردد داشته اند. نام دو آبادی متروکه و اکنون از بین رفته با نام های ساراباد و کهنه کند از قدیم به عنوان آبادی هایی یاد شده است که برخی از اهالی نظرلو از این آبادی ها به نظرلوی کنونی کوچ کرده اند. طبق برآوردهای اولیه این آبادی ها قبل از ۱۳۰۰ شمسی و در دوره قاجار کاملاً متروکه گشته اند. ساراباد یا سراباد حدوداً در زمین های زراعتی کنونی بین نظرلو و زیناب قرار دارد و کهنه کند که اکنون یک موتور آبیاری با نام آن موجود است در نواحی زراعتی جنوبی نظرلو قرار دارد. یکی از اسناد تاریخی مربوطه به نظرلو در اواخر دوران قاجار مربوط به دفترچه حساب و کتاب املاک و آبادی های خانم نزهت الدوله (زن حاجی حسینقلیخان نظام الدوله فوق الذکر) می باشد که در آن مباشران و حسابداران وی گزارشی از مالیات آبادی ها و مسائل مربوط به آن از جمله نظرلو در آن آورده اند.
