پیمان شکستن

( مصدر ) نقض عهد کردن عهد شکستن نکث : شما را ز پیمان شکستن چه باک ? که او ریخت بر تارک خویش خاک . ( شا. لغ. )

پیمان شکستن. [ پ َ / پ ِ ش ِ ک َ ت َ ] ( مص مرکب ) نقض عهد کردن. نکث. خلف عهد کردن. انتکاث. افقار :
بگشتند یکسر ز فرمان اوی
بهم برشکستند پیمان اوی.شما را ز پیمان شکستن چه باک
که او ریخت بر تارک خویش خاک.
چو پیمان آزادگان بشکنی
نشان بزرگی بخاک افکنی.چه پیمان شکستن چه کین آختن
همیشه بسوی بدی تاختن.و دیگر که پیمان شکستن ز شاه
نباشد پسندیده نیکخواه.بشکست هزار بار پیمانت
آگه نشدی ز خوی او باری.به نعمتها رسند آنها که پیمودند راه حق
بشدتها رسند آنها که بشکستند پیمانها.همانا تاخزان با گل ببستان عهد و پیمان کرد
که پنهان شد چو بد گوهر خزان بشکست پیمانش.صورت نمی بندد مرا، کان شوخ پیمان نشکند
کار مرا در دل شکست ، امید در جان نشکند.بقول دشمن پیمان دوست بشکستی
ببین که از که بریدی و با که پیوستی.آنچه نه پیوند یار بود بریدیم
وانچه نه پیمان دوست بود شکستیم.براستی که نخواهم برید از تو امید
بدوستی که نخواهم شکست پیمانت.که با شکستن پیمان و برگرفتن دل
هنوز دیده بدیدارت آرزومند است.نبایستی از اول عهد بستن
چو در دل داشتن پیمان شکستن.در ازل بود که پیمان محبت بستند
نشکند مر اگرش سر برود پیمان را.ای صبر پای دار که پیمان شکست یار
کارم ز دست رفت و نیامد بدست یار.