نظر انداختن ٠ نگاه کردن ٠ نگریستن ٠
نظر برافکندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
نظر برافکندن. [ ن َ ظَ ب َ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) نظر انداختن. نگاه کردن. نگریستن :
شیر فلک به گاو زمین رخت برنهد
گر بر فلک نظر به معادا برافکند.
شیر فلک به گاو زمین رخت برنهد
گر بر فلک نظر به معادا برافکند.
خاقانی.
کلمات دیگر: