کلیندامایسین

ویکی پدیای انگلیسی
سایت دارویاب
کلیندامایسین یک آنتی بیوتیک باکتریواستاتیک است و مانع بیوسنتز پروتئین توسط باکتری می شود.کلیندامایسین به دلیل عوارض جانبی جدی آن موارد مصرف محدودی دارد. این دارو در درمان عفونت های استافیلوکوکی استخوان، مفاصل و پریتونیت مصرف می شود. این دارو به صورت های خوراکی، تزریقی و ژل موضعی استفاده می شود.
اسهال (که در صورت بروز آن باید مصرف دارو را قطع کرد)، احساس ناراحتی در شکم، تهوع، استفراغ، کولیت ناشی از آنتی بیوتیک، بثورات جلدی، یرقان و تغییر در پاسخ آزمون های کبدی، کاهش نوتروفیل های خونی، ائوزینوفیلی، آگرانولوسیتوز و کاهش پلاکت های خون بعد از مصرف کلیندامایسین گزارش شده اند.
کلیندامایسین اثر داروهای شل کننده عضلانی غیر دپولاریزان را افزایش می دهد. این دارو نسبت به اثرات داروهای نئوستیگمین و پیریدوستگمین اثر آنتاگونیستی دارد. مصرف همزمان این دارو با اریترومایسین و کلرامفنیکل توصیه نمی شود.