دراز و طویل
شناق
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شناق . [ ش َ ] (ع ص ) دراز و طویل . مذکر و مؤنث و واحد و جمع در وی یکسان است . (از ناظم الاطباء). و رجوع به شِناق شود.
شناق. [ ش ِ ] ( ع اِ ) سربند مشک از دوال و رشته و مانند آن. ( منتهی الارب ). بند سر مشک و گویند آن رسن که مشک را بدان درآویزند. ج ، شُنُق. ( از مهذب الاسماء ). || زه کمان. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || درازی سر. ( از اقرب الموارد ). || ( ص ) دراز. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). واحد و جمع و مذکر و مؤنث در آن یکسان است. ( از اقرب الموارد ).
شناق. [ ش ِ ] ( ع مص ) آمیختن مال کسی را به مال خود. ( منتهی الارب ). مشانقة. آمیختن مال کسی را به مال خویشتن. ( از اقرب الموارد ).
شناق. [ ش ِ ] ( ع مص ) گرفتن چیزی را از شَنَق و منه الحدیث : لا شناق َ؛ ای لایؤخذ من الشَنَق حتی یتم. ( منتهی الارب ). گرفتن چیزی رااز شَنَق. ( از اقرب الموارد ). رجوع به شَنَق شود.
شناق. [ ش َ ] ( ع ص ) دراز و طویل. مذکر و مؤنث و واحد و جمع در وی یکسان است. ( از ناظم الاطباء ). و رجوع به شِناق شود.
شناق. [ ش ِ ] ( ع مص ) آمیختن مال کسی را به مال خود. ( منتهی الارب ). مشانقة. آمیختن مال کسی را به مال خویشتن. ( از اقرب الموارد ).
شناق. [ ش ِ ] ( ع مص ) گرفتن چیزی را از شَنَق و منه الحدیث : لا شناق َ؛ ای لایؤخذ من الشَنَق حتی یتم. ( منتهی الارب ). گرفتن چیزی رااز شَنَق. ( از اقرب الموارد ). رجوع به شَنَق شود.
شناق. [ ش َ ] ( ع ص ) دراز و طویل. مذکر و مؤنث و واحد و جمع در وی یکسان است. ( از ناظم الاطباء ). و رجوع به شِناق شود.
شناق . [ ش ِ ] (ع اِ) سربند مشک از دوال و رشته و مانند آن . (منتهی الارب ). بند سر مشک و گویند آن رسن که مشک را بدان درآویزند. ج ، شُنُق . (از مهذب الاسماء). || زه کمان . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || درازی سر. (از اقرب الموارد). || (ص ) دراز. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). واحد و جمع و مذکر و مؤنث در آن یکسان است . (از اقرب الموارد).
شناق . [ ش ِ ] (ع مص ) آمیختن مال کسی را به مال خود. (منتهی الارب ). مشانقة. آمیختن مال کسی را به مال خویشتن . (از اقرب الموارد).
شناق . [ ش ِ ] (ع مص ) گرفتن چیزی را از شَنَق و منه الحدیث : لا شناق َ؛ ای لایؤخذ من الشَنَق حتی یتم . (منتهی الارب ). گرفتن چیزی رااز شَنَق . (از اقرب الموارد). رجوع به شَنَق شود.
پیشنهاد کاربران
شناق در گیلکی یعنی معرفت، درک و قدرشناسی
بی شناق یعنی بی معرفت، قدرنشناس، نمک کور و نمک نشناس
که معمولا بصورت منفی یعنی "بی شناق" در گفتار و نوشتار به کار برده می شود.
بی شناق یعنی بی معرفت، قدرنشناس، نمک کور و نمک نشناس
که معمولا بصورت منفی یعنی "بی شناق" در گفتار و نوشتار به کار برده می شود.
کلمات دیگر: