موش خوار

۱ - ( صفت ) آنکه موش خورد . ۲ - زغن : [ نه هر چه با پر باشد ز مرغ باز بود که موش خوار و غلیواز نیز پر دارد . ] ( ناصر خسرو )

موش خوار. [ خوا / خا ] ( نف مرکب ) آنکه موش را بخورد. موش خورنده : جوجه تیغی موش خوار خوبی است. ( یادداشت مؤلف ) : شما همه موش خوارید و مارخوارید. ( ترجمه طبری بلعمی ). || ( اِ مرکب ) زغن. غلیواج. ( ناظم الاطباء ). زغن را گویند که غلیواج باشد. ( برهان ) ( انجمن آرا ) ( از آنندراج ). موش گیر. غلیواژ که موش رباید. موشخور. پند. بند. ( یادداشت مؤلف ). گوشت ربا. جنگلاهی :
نه هرچه با پر باشد ز مرغ باز بود
که موشخوار غلیواج نیز پر دارد.|| نوعی از جوارح طیور که از همه انواع خردتر است. ( یادداشت مؤلف ).