نوزدهمین از بیست و یک یشت ( یشتها ) از اوستا .
یشت نوزده است که نظر به مندرجاتش از قدیمی ترین یشتها است
یشت نوزده است که نظر به مندرجاتش از قدیمی ترین یشتها است
زامیادیشت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
زامیادیشت. [ زام ْ ی َ ] ( اِخ ) یشت 19است که نظر به مندرجاتش از قدیمترین یشتها محسوب است. در این یشت مفصلاً از سلسله کیانیان و فرّ کیانی و افراسیاب تورانی برای رسیدن به فره و یا خره گفتگومیکند. از مطالعه یشت مزبور بخوبی برمی آید که حامی زرتشت ابداً مربوط بپدر داریوش نیست. ( مزدیسنا و تأثیر آن در ادب پارسی تألیف دکتر معین ص 77 ). و در ص 178 آن کتاب آمده است : در بندهای 46 و 50 از زامیادیشت ایزد آذر رقیب آژی دهاک ( ضحاک ) شمرده شده است که از طرف سپنت مینو بر ضد ضحاک برانگیخته شد تا وی رااز رسیدن به فر یعنی فروغ سلطنت باز دارد. و در ص 359 آمده : در زامیادیشت بندهای 83 - 87 آمده : کی گشتاسب دارای فر کیانی بود. و از پرتو آن طبق دین اندیشید و سخن گفت و رفتار کرد و به دین مزدیسنا گروید و بدخواهان و دیوان را برانداخت و از نیروی فر خویش مروّج راستی گشت و بازو و پشت و پناه دین زرتشت شده و دین اهورائی را از بند برهانید و بمقام برازنده جای داده و به تثریاونت و پشن و ارجاسب و دیگر خیونان نابکار چیره گشت - انتهی. و در کتاب روزشماری در ایران باستان آمده : یشت 19 معمولاً زامیادیشت خوانده میشود ولی برطبق مندرجات ، باید آن را کیان یشت نامید. ( روزشماری ص 63 ). و در ص 64 آن کتاب آمده : امروزه در اوستا یشتی برای ایزد زم در دست نیست ولی محتمل است که در عهد ساسانیان یشتی بدین نام وجود داشته و نام زامیادیشت هم که بما رسیده مؤید آن است - انتهی. و رجوع به خرده اوستا و یشتها تألیف پورداود ج 2 ص 270 و 281 و مزدیسنا و تأثیر آن در ادب پارسی تألیف دکتر معین ص 417 و 420 شود.
دانشنامه عمومی
زامیاد یشت نامِ یکی از یشتهای اوستا کتابِ دینیِ مزدیسنا است.
در بندهای یک تا هشتِ آن از کوه ها سخن رفته و نامِ آنها برده شده است.
بندهای نه تا بیست و چهار از فرّ اهورا مزدا و امشاسپندان و ایزدان یاد شده است.
بندهای بیست و پنج و بیست و شش از فرّ هوشنگِ پیشدادی یاد شده است.
بندهای بیست و هفت تا بیست و نه از فرّ تهمورث یاد شده است.
بندهای سی تا چهل و چهار از فرّ جمشید یاد شده است.
در بندِ شصت و شش از کردهٔ نهم، به زرتشت اشاره می شود و گفته می شود که زرتشت از آنجایی که رودِ هلمند، دریاچه کیانسه را تشکیل می دهد برخاست.
زامیاد یشت در میانِ مزدیسنان و پژوهندگان به کیان یشت و خوَرِنَ یشت هم شُهره است. برخی پژوهندگان نیز بدلیلِ اینکه زامیاد یشت، نوزدهمین یشتِ اوستاست به آن یشتِ نوزدهم هم می گویند.
زامیاد یشت شاملِ پانزده کَرده (بخش) و نود و هفت بند است.
در آغازِ هر کرده (بجز کردهٔ هفتم و نهم) بندِ زیر خوانده شده و تکرار می شود:
در بندهای یک تا هشتِ آن از کوه ها سخن رفته و نامِ آنها برده شده است.
بندهای نه تا بیست و چهار از فرّ اهورا مزدا و امشاسپندان و ایزدان یاد شده است.
بندهای بیست و پنج و بیست و شش از فرّ هوشنگِ پیشدادی یاد شده است.
بندهای بیست و هفت تا بیست و نه از فرّ تهمورث یاد شده است.
بندهای سی تا چهل و چهار از فرّ جمشید یاد شده است.
در بندِ شصت و شش از کردهٔ نهم، به زرتشت اشاره می شود و گفته می شود که زرتشت از آنجایی که رودِ هلمند، دریاچه کیانسه را تشکیل می دهد برخاست.
زامیاد یشت در میانِ مزدیسنان و پژوهندگان به کیان یشت و خوَرِنَ یشت هم شُهره است. برخی پژوهندگان نیز بدلیلِ اینکه زامیاد یشت، نوزدهمین یشتِ اوستاست به آن یشتِ نوزدهم هم می گویند.
زامیاد یشت شاملِ پانزده کَرده (بخش) و نود و هفت بند است.
در آغازِ هر کرده (بجز کردهٔ هفتم و نهم) بندِ زیر خوانده شده و تکرار می شود:
wiki: زامیادیشت
دانشنامه آزاد فارسی
زامیادْ یَشْت
نوزدهمین یشت و یکی از یشت های بزرگ اوستا. این یشت، در پانزده کرده (بخش) و ۹۶ بند، در زمرۀ یشت های کهن قرار دارد و در جای جای آن زبان شاعرانه و حماسی دیده می شود. این یشت به دو بخش اصلی تقسیم می شود: فهرستی از کوه های سرزمین ایران (بندهای یک تا هشت)؛ ستایش فرّه (بندهای نُه تا ۹۶). از این رو مطالب این یشت مربوط به فرّه است و در آن فرّۀ اهورَه مزدا، فرّۀ امشاسپندان، و فرّۀ شاهان و قهرمانان اساطیری ستوده شده است. در این یشت، داستان گریز فرّه از جمشید، به شکل مرغ وارغنه، به سبب دروغگویی جمشید و تصاحب فرّ به دست ایزدمهر، فریدون، و گرشاسب به تفصیل بیان شده است. در دنبالۀ متن از ستیز سپندمینو و اهریمن بر سر به دست آوردن فرّه و از گریز فرّه به دریای فراخکرد و نیز از فرّۀ زردشت و گشتاسب و سوشیانس، آخرین منجی دین زردشتی و ظهور سوشیانس از دریای کیانْسه در سیستان و پیروزی خیر بر شرّ سخن به میان آمده است. ذکر دلاوری های گرشاسب، برشمردن رودها و کوه های ناحیۀ سیستان و ظهور سوشیانس از سیستان حکایت از ارتباط نزدیک زامیادیشت با سیستان دارد و احتمالاً تدوین نهایی یشت در سیستان بوده است. پورداود این یشت را به زبان فارسی ترجمه کرده است (تهران، ۱۳۴۷).
نوزدهمین یشت و یکی از یشت های بزرگ اوستا. این یشت، در پانزده کرده (بخش) و ۹۶ بند، در زمرۀ یشت های کهن قرار دارد و در جای جای آن زبان شاعرانه و حماسی دیده می شود. این یشت به دو بخش اصلی تقسیم می شود: فهرستی از کوه های سرزمین ایران (بندهای یک تا هشت)؛ ستایش فرّه (بندهای نُه تا ۹۶). از این رو مطالب این یشت مربوط به فرّه است و در آن فرّۀ اهورَه مزدا، فرّۀ امشاسپندان، و فرّۀ شاهان و قهرمانان اساطیری ستوده شده است. در این یشت، داستان گریز فرّه از جمشید، به شکل مرغ وارغنه، به سبب دروغگویی جمشید و تصاحب فرّ به دست ایزدمهر، فریدون، و گرشاسب به تفصیل بیان شده است. در دنبالۀ متن از ستیز سپندمینو و اهریمن بر سر به دست آوردن فرّه و از گریز فرّه به دریای فراخکرد و نیز از فرّۀ زردشت و گشتاسب و سوشیانس، آخرین منجی دین زردشتی و ظهور سوشیانس از دریای کیانْسه در سیستان و پیروزی خیر بر شرّ سخن به میان آمده است. ذکر دلاوری های گرشاسب، برشمردن رودها و کوه های ناحیۀ سیستان و ظهور سوشیانس از سیستان حکایت از ارتباط نزدیک زامیادیشت با سیستان دارد و احتمالاً تدوین نهایی یشت در سیستان بوده است. پورداود این یشت را به زبان فارسی ترجمه کرده است (تهران، ۱۳۴۷).
wikijoo: زامیاد_یشت
پیشنهاد کاربران
نوزدهمین یشت کتاب اوستا با نام های: ( ( کیان یشت و خوَرِنَ یشت_یشت نوزدهم یا نوزدهمین یشت ) ) که شاملِ پانزده کَرده ( بخش ) و نود و هفت بند است.
در یشت از کوه ها و فرّ اهورا مزدا و
امشاسپندان و ایزدان ، فرّ هوشنگِ پیشدادی، فرّ تهمورث، فرّ جمشید و اشو زرتشت یاد شده
در یشت از کوه ها و فرّ اهورا مزدا و
امشاسپندان و ایزدان ، فرّ هوشنگِ پیشدادی، فرّ تهمورث، فرّ جمشید و اشو زرتشت یاد شده
کلمات دیگر: