طلهه من المال باقی مانده از شتران
طله
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
طله . [ طُل ْه ْ ] (ع اِ) ج ِ اَطْلَه ْ. (منتهی الارب ).
طله . [ طُ ل َه ْ ] (ع ص ، اِ) ابر تنک ، گویند: مافی السماء طلة؛ ای مارق من السحاب . (منتهی الارب ).
( طلة ) طلة. [ طَل ْ ل َ ] ( ع اِ ) طلاء. می خوش مزه. ( منتهی الارب ). شراب خوش طعم. ج ، طَلاّت. ( مهذب الاسماء ). || باد خوش. || مرغزار باران رسیده. || زن مرد. ( منتهی الارب ). زن. ج ، طلات. ( مهذب الاسماء ). || ( ص ) زن سالخورده. || زن بیهوده گوی. زن بدزبان. || دسترس در خوردنی و نوشیدنی. ( منتهی الارب ).
طلة. [ طِل ْ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ طَلیل. ( منتهی الارب ).
طله. [ طَل ْه ْ ] ( ع مص ) رفتن. || آهسته و نرم رفتن. ( منتهی الارب ).
طله. [ طُ ل َه ْ ] ( ع ص ، اِ ) ابر تنک ، گویند: مافی السماء طلة؛ ای مارق من السحاب. ( منتهی الارب ).
طله. [ طُل ْه ْ ] ( ع اِ ) ج ِ اَطْلَه ْ. ( منتهی الارب ).
طلة. [ طِل ْ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ طَلیل. ( منتهی الارب ).
طله. [ طَل ْه ْ ] ( ع مص ) رفتن. || آهسته و نرم رفتن. ( منتهی الارب ).
طله. [ طُ ل َه ْ ] ( ع ص ، اِ ) ابر تنک ، گویند: مافی السماء طلة؛ ای مارق من السحاب. ( منتهی الارب ).
طله. [ طُل ْه ْ ] ( ع اِ ) ج ِ اَطْلَه ْ. ( منتهی الارب ).
طله . [ طَل ْه ْ ] (ع مص ) رفتن . || آهسته و نرم رفتن . (منتهی الارب ).
طلة. [ طَل ْ ل َ ] (ع اِ) طلاء. می خوش مزه . (منتهی الارب ). شراب خوش طعم . ج ، طَلاّت . (مهذب الاسماء). || باد خوش . || مرغزار باران رسیده . || زن مرد. (منتهی الارب ). زن . ج ، طلات . (مهذب الاسماء). || (ص ) زن سالخورده . || زن بیهوده گوی . زن بدزبان . || دسترس در خوردنی و نوشیدنی . (منتهی الارب ).
طلة. [ طِل ْ ل َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ طَلیل . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: