یک خدای شخصی یا شخص وار خدایی است که می تواند به عنوان شخص با آن رابطه برقرار گردد، برخلاف «نیروی غیرشخصی» مانند مفهوم مطلق فلسفی، «همه» یا «زمینه هستی».
در متون مقدس ادیان ابراهیمی، خدا به عنوان خالقی شخصی توصیف شده است، که به صورت اول شخص صحبت می کند، احساساتی مثل خشم و تکبر بروز می دهد و گاهی در اشکال انسان وارانه ظاهر می شود. برای نمونه در تورات، خدا با پیامبران خود صحبت کرده و به آن ها فرمان می دهد، و دارای اراده، احساسات (مثل خشم، غم و شادی)، تندی و دیگر ویژگی های انسانی است.
روابط شخصی با خدا ممکن است به طریق مشابه روابط بین انسان ها (مثل پدر در مسیحیت یا دوست در تصوف) توصیف شود.
بر اساس یک نظر سنجی در مرکز پژوهش پیو(Pew) در ایالات متّحده، 60% از بزرگسالان معتقداند خدا شخصی است و افراد می توانند با او ارتباط برقرار کنند. 25% دیگر نیز خدا را نیرویی غیرشخصی تلقّی کرده اند. بر اساس نظر سنجیِ دیگری در مرکز پژوهش دیدگاه ملّی، 67% از بزرگسالان ایالات متّحده به خدای شخصی اعتقاد دارند.
در متون مقدس ادیان ابراهیمی، خدا به عنوان خالقی شخصی توصیف شده است، که به صورت اول شخص صحبت می کند، احساساتی مثل خشم و تکبر بروز می دهد و گاهی در اشکال انسان وارانه ظاهر می شود. برای نمونه در تورات، خدا با پیامبران خود صحبت کرده و به آن ها فرمان می دهد، و دارای اراده، احساسات (مثل خشم، غم و شادی)، تندی و دیگر ویژگی های انسانی است.
روابط شخصی با خدا ممکن است به طریق مشابه روابط بین انسان ها (مثل پدر در مسیحیت یا دوست در تصوف) توصیف شود.
بر اساس یک نظر سنجی در مرکز پژوهش پیو(Pew) در ایالات متّحده، 60% از بزرگسالان معتقداند خدا شخصی است و افراد می توانند با او ارتباط برقرار کنند. 25% دیگر نیز خدا را نیرویی غیرشخصی تلقّی کرده اند. بر اساس نظر سنجیِ دیگری در مرکز پژوهش دیدگاه ملّی، 67% از بزرگسالان ایالات متّحده به خدای شخصی اعتقاد دارند.
wiki: خدای شخصی