خرمای بسیار شیرین
حامت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
حامت. [ م ِ ] ( ع ص ) حَمِت : تمر حامت ؛ خرمای بسیار شیرین. ( منتهی الارب ).
حامة. [ م َ ] ( ع اِ ) خاصه مرد از اهل و اولاد، و خویشان و قبیله. || شتران گُزیده. در احوال پرسی گویند: کیف الحامة و العامة.
حامة. [ م َ ] ( ع اِ ) خاصه مرد از اهل و اولاد، و خویشان و قبیله. || شتران گُزیده. در احوال پرسی گویند: کیف الحامة و العامة.
حامت . [ م ِ ] (ع ص ) حَمِت : تمر حامت ؛ خرمای بسیار شیرین . (منتهی الارب ).
کلمات دیگر: