چاشت خوار . چاشته خوار . چشته خوار . مسته خوار . چاشنی خورنده .
چاشنی خوار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چاشنی خوار. [ خوا / خا ] ( نف مرکب ) چاشت خوار. چاشته خوار. چشته خوار. مسته خوار. چاشنی خورنده. و رجوع بچاشت خوار و چاشته خور و چشته خور شود.
کلمات دیگر: