<div class="boxBd">خاصه بک. [ ص َ / ص ِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) بزرگ. بزرگوار. لقبی از القاب ترکان است و در دوره قاجاریه نیز بوده و آن مرکب از خاصه عربی و بک ترکی است : <br>آنکه گرفت دست تو خاصه بک زمان بود.<div class="au">مولوی ( غزلیات ).</div>باده خاص درفکن خاصه بک خدا توئی.<div class="au">مولوی ( غزلیات ).</div></div>

خاصه بک. [ ص َ / ص ِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) بزرگ. بزرگوار. لقبی از القاب ترکان است و در دوره قاجاریه نیز بوده و آن مرکب از خاصه عربی و بک ترکی است : آنکه گرفت دست تو خاصه بک زمان بود. مولوی ( غزلیات ). باده خاص درفکن خاصه بک خدا توئی. مولوی ( غزلیات ).

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">بزرگ . بزرگوار</div>

خاصه بک

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا