به یغما بردن چاپیدن .
تاراج بردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تاراج بردن. [ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) به یغما بردن. چاپیدن.
- به تاراج بردن :
سوی کاخ شه سر نهادند زود
به تاراج بردند از آن هرچه بود.
دانی که به سرمه نیست محتاج
ور وسمه کنی بر ابروی زشت
چون سبزه بود بروی انگِشت.
- به تاراج بردن :
سوی کاخ شه سر نهادند زود
به تاراج بردند از آن هرچه بود.
اسدی ( گرشاسبنامه ).
چشمی که دلی برد به تاراج دانی که به سرمه نیست محتاج
ور وسمه کنی بر ابروی زشت
چون سبزه بود بروی انگِشت.
امیرخسرو.
رجوع به تاراج شود.پیشنهاد کاربران
یغماگر
کلمات دیگر: