صفحه اصلی
ابدن
بستن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
پیشنهاد کاربران
فرهنگ فارسی
( آبدن )
( صفت ) آبادان آباد معمور .
نام یکی از قضات ینی اسرائیل
جمع بدن
لغت نامه دهخدا
ابدن .
[ اَ دُ ] (ع اِ) ج ِ بدن .
( آبدن )
آبدن. [ دُ ] ( اِخ ) نام یکی از قضات بنی اسرائیل.
ابدن. [ اَ دُ ] ( ع اِ ) ج ِ بدن.
پیشنهاد کاربران
آبدن در اشعار فردوسی هم آمده است ومعنای آن آبدان یعنی جایی که درآن اب نگهداری می کنند است مانند طشت
کلمات دیگر: