( آبدانی ) مخفف آبادانی
ابدانی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
( آبدانی ) آبدانی. [ ب َ ] ( حامص مرکب ، اِ مرکب ) مخفف آبادانی :
شانی ز آبدانی عالم کناره کرد
چندانکه در جهان خرابش ندید کس.
ابدانی. [ اَ ب َ ] ( حامص مرکب ) آبادانی.
شانی ز آبدانی عالم کناره کرد
چندانکه در جهان خرابش ندید کس.
شانی.
ابدانی. [ اَ ب َ ] ( حامص مرکب ) آبادانی.
ابدانی . [ اَ ب َ ] (حامص مرکب ) آبادانی .
کلمات دیگر: