کلمه جو
صفحه اصلی

تقی الدین سبکی

لغت نامه دهخدا

تقی الدین سبکی. [ ت َ قی یُد دی ن ِ س ُ ] ( اِخ ) علی بن عبدالکافی بن علی بن تمام السبکی الانصاری الخزرجی مکنی به ابوالحسن است. در عصر خود شیخ الاسلام و از مفسران و مناظران بود. فرزند تاج السبکی صاحب طبقات است.در سبک مصر متولد شد و به قاهره رفت و از آنجا به شام نقل کرد و در سال 739 هَ. ق. قاضی شام شد و در پایان عمر به قاهره بازگشت و در همانجا بسال 756 درگذشت او راست : الدر النظیم. مختصر الطبقات الفقهاء. احیاءالنفوس فی صنعة القاء الدروس. الاغریض فی الحقیقة والمجاز و الکنایة و التعریض. السیف المسلول علی من سب الرسول. مجموعة فتاوی. الابتهاج فی شرح المنهاج و جز اینها و فرزندش التاج فهرست تصنیفات او را فراهم و اظهار نظر علما را در وصف اخلاق و وسعت معلومات او جمعآوری کرده است. ( از اعلام زرکلی ج 2 صص 677 - 688 ).رجوع به قاموس الاعلام ترکی ذیل تقی الدین سبقی شود.


کلمات دیگر: