تگانیدن افشاندن
تگاندن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تگاندن. [ ت َ دَ ] ( مص ) تگانیدن. ( ناظم الاطباء ). افشاندن. ( آنندراج ). دور کردن چیزی بواسطه جنباندن و حرکت دادن و جنبش دادن و بشدت حرکت دادن و افشاندن. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تگانیدن و تکاندن شود.
کلمات دیگر: