دویدن تاخت و تاز
تگ زدن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
تگ زدن. [ ت َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) دویدن. تاخت زدن. با شتاب رفتن :
هزار سال بگرد حریم او نرسد
به پای آهو اگر تگ زند چو نافه عبیر.
هزار سال بگرد حریم او نرسد
به پای آهو اگر تگ زند چو نافه عبیر.
اثر ( از آنندراج ).
کلمات دیگر: