دوست انگیز

صفت چیزی یا کسی که دوستی کسان را نسبت به خود بر انگیزد و جلب کند .

دوست انگیز. [ اَ ] ( نف مرکب ) صفت چیزی یا کسی که دوستی کسان را نسبت به خود برانگیزد و جلب کند :
ای خداوندی که اندر جمله روی زمین
دوست انگیزی نیامد همچو تو دشمن فکن.که بود از پدر دوست انگیزتر
به دشمن کشی تیغ او تیزتر.|| کسی که در میان دوستان فتنه و آشوب برمی انگیزد. ( ناظم الاطباء ).