که سرشت دوزخ دارد .
دوزخ سرشت
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دوزخ سرشت. [ زَ س ِ رِ ] ( ص مرکب ) که سرشت دوزخ دارد. که طبیعت جهنم دارد. که چون دوزخ جای شکنجه و آزار و عذاب است. ( یادداشت مؤلف ) :
بهشت این و آن هست دوزخ سرشت
به دوزخ نیاید کسی از بهشت.
بهشت این و آن هست دوزخ سرشت
به دوزخ نیاید کسی از بهشت.
نظامی.
کلمات دیگر: