کلمه جو
صفحه اصلی

ویج

فرهنگ فارسی

ویژه یا حرامزاده .

لغت نامه دهخدا

ویج. [ وَ ] ( ع اِ ) چوب فدان. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). گاوجار. ( مهذب الاسماء ).
ویج. ( ص ، اِ ) ویژ. ویژه.
- ایران ویج ؛ ایران مرکزی. کشور ایران.
|| بیج. حرامزاده. سند.

ویج . (ص ، اِ) ویژ. ویژه .
- ایران ویج ؛ ایران مرکزی . کشور ایران .
|| بیج . حرامزاده . سند.

ویج . [ وَ ] (ع اِ) چوب فدان . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ). گاوجار. (مهذب الاسماء).

کلمات دیگر: