لنگر کردن

( مصدر ) جای گرفتن اقامت کردن : لنگر نکرده ایم چو گوهر درین محیط از بوستان دهر چو شبنم گذشته ایم . ( صائب لغ. )

لنگر کردن. [ ل َ گ َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایه از جا گرفتن و تمکن ورزیدن. ( آنندراج ) :
لنگر نکرده ایم چو گوهر در این محیط
از بوستان دهر چو شبنم گذشته ایم.گندمت چون آرد شد در آسیا لنگر مکن.