از قرائ بلوک ایرج است .
گل میان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
گل میان. [ گ ُ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان ایرج بخش اردکان شیراز واقع در 90000گزی خاور اردکان و 3000گزی راه فرعی مائین به تخت جمشید.دارای 20 تن سکنه است. به این ده کاظم آباد هم میگویند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ). قریه ای است دوفرسنگی میانه جنوب و مشرق وشنک. ( فارسنامه ناصری ).
گل میان. [ گ ُ ] ( اِخ ) از قرای بلوک ایرج است. ( جغرافیای غرب ایران ص 109 ).
گل میان. [ گ ُ ] ( اِخ ) از قرای بلوک ایرج است. ( جغرافیای غرب ایران ص 109 ).
گل میان . [ گ ُ ] (اِخ ) از قرای بلوک ایرج است . (جغرافیای غرب ایران ص 109).
گل میان . [ گ ُ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان ایرج بخش اردکان شیراز واقع در 90000گزی خاور اردکان و 3000گزی راه فرعی مائین به تخت جمشید.دارای 20 تن سکنه است . به این ده کاظم آباد هم میگویند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7). قریه ای است دوفرسنگی میانه ٔ جنوب و مشرق وشنک . (فارسنامه ٔ ناصری ).
کلمات دیگر: