حسین خانی بیک

حسین خانی بیک (زادهٔ ۱۸ مرداد ۱۳۲۰ در تهران) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون اهل ایران است.
باغ بلور (۱۳۵۷)
مریم و مانی (۱۳۵۷)
فریاد مجاهد (۱۳۵۸)
مفسدین (۱۳۵۹)
سرباز اسلام (۱۳۵۹)
دست شیطان (۱۳۶۰)
افیون - تب مرگ (۱۳۶۰)
سفیر (۱۳۶۱)
زیر باران (۱۳۶۳)
زنگ اول (۱۳۶۳)
راه دوم (۱۳۶۳)
تفنگ شکسته (۱۳۶۴)
خانه ای مثل شهر ما (۱۳۶۶)
پرستار شب (۱۳۶۶)
صخرهٔ همیشه سبز (۱۳۶۷)
تفنگ های سحرگاه (۱۳۶۷)
حسین خانی بیک سال ۱۸ مرداد ۱۳۲۰ در محلهٔ پامنار (تهران) تهران متولد شد. هادی اسلامی پسرخاله و به نوعی برادر رضاعی او بود.
وی در یک خانوادهٔ مذهبی بزرگ شد و به همین دلیل گرایش بسیار زیادی به امامان شیعه پیدا کرد. به گفتهٔ خود وی، سوم هر ماه در خانه شان مراسم روضه خوانی برپا بوده و در آن روز ۱۶ روضه خوان به خانه دعوت می کردند به طوری که وی با این ذهنیات بزرگ شده و خواندن روضه ها را از بچگی یاد گرفته بود.
وی در همان محلهٔ پامنار (تهران) در مدرسه ای به نام «برزویه» تحصیلاتش را آغاز کرد. از همان ابتدا به هنر علاقه مند بود و تئاترهای مدرسه فرصت مناسبی بود تا هیجانات هنری خود را تخلیه کند. اوج این علاقه در سال ۱۳۳۲ نمود پیدا کرد. در این سال وی که ۱۲ سال داشت گرایش شدیدی به کارهای نمایشی پیدا کرد و از طرفی عشق تماشای فیلم های سینمایی در وی شدت گرفت.