چیزبرگر

چیزبرگر (به انگلیسی: Cheeseburger)، همبرگری است که روی آن پنیر قرار دارد. چنان که مرسوم است، برش پنیر در بالای گوشت پهن و معمولاً گردی قرار دارد اما همچنین می تواند شامل بسیاری از تنوعها در ساختار، مواد و ترکیب باشد. این واژه خودش یک واژه چندبخشی از لغات Cheese و Burger است. پنیر معمولاً به همبرگر در حال پخت مدت کمی قبل از اینکه گوشت کاملاً پخته بشود اضافه می گردد که به پنیر این اجازه را می دهد تا آب شود. چیزبرگرها بیشتر اوقات با کاهو، گوجه فرنگی، پیاز، خیارشور، سس خردل، سس مایونز، سس ketchup و گاه به گاه با بیکن سرو می شود.
۷۰۰ گرم گوشت چرخ کرده
نصف قاشق چای خوری پودر پیاز
نصف قاشق چای خوری پودر سیر
یک چهارم قاشق چای خوری نمک و فلفل
صد گرم پنیر ورقه ای چدار
در رستوران های فست فود، پنیر استفاده شده معمولاً پنیر پرورده می باشد، اما تنوعهایی هم وجود دارد مانند پنیر چدار، پنیر سوییسی، پنیر mozzarella , پنیر blue و pepper jack. وقتی پنیر به یک برگر اضافه می شود، ارزش غذایی برگر می تواند پس از آن تغییر کند. برای مثال یک برش از پنیر چدار می تواند ۱۱۳ کالری و ۴٫۵ گرم چربی اشباع شده به برگراضافه کند. انواع و مقدار دیگر پنیر تأثیرات متفاوت می گذارند که وابسته به ارزش غذایی آن ها می باشد.
اضافه کردن پنیر به همبرگر در سال های ۱۹۲۰ تا اواسط ۱۹۳۰ پرطرفدار شد و چندین ادعای ضدونقیض بر سر آنکه چه کسی برای اولین بار چیز برگر را به وجود آورد، وجود دارد.
lionel sternburger از قرار معلوم کسی است که چیزبرگر را در سال ۱۹۲۶ در سن ۱۶ سالگی اختراع کرد، هنگامی که او به عنوان یک سرخکن در ساندویچ فروشی The rite spot پدرش در Califonia,pasadena کار می کرد و به طور آزمایشی یک ورق از پنیر آمریکایی را بر روی یک همبرگر داغ انداخت.