سرطان خون

سرطان خون یا چنگار خون یا لوسمی یا لوکمیا (به انگلیسی: Leukemia یا Leukaemia) گروهی از انواع سرطان است که معمولاً از مغز استخوان شروع می شود و باعث شکل گیری تعداد زیادی گلبول سفید غیرطبیعی می گردد. این گلبول های سفید خونی به صورت کامل تشکیل نشده اند و به آن ها بلاست یا سلول های لوکمی یا سرطان خون گفته می شود. نشانه های این بیماری شامل مشکلات خونریزی و کبودشدگی، احساس خستگی شدید، تب و خطر افزایش عفونت می شود. این نشانه ها به دلیل نبودِ سلول های خونی طبیعی ایجاد می شوند. تشخیص این بیماری با استفاده از آزمایش خون و بیوپسی مغز استخوان صورت می گیرد.
لنفوئیدی یا لنفوبلاستی: این نوع لوسمی سلول های لنفاوی یا لنفوسیت ها را تحت تأثیر قرار می دهد که بافت های لنفاوی را می سازند. این بافت جزء اصلی سیستم ایمنی بدن است و در قسمت های مختلف بدن از جمله غدد لنفاوی، طحال یا لوزه ها یافت می شود.
میلوئیدی یا مغز استخوانی: این نوع لوسمی سلول های مغز استخوانی را تخت تأثیر قرار می دهند. سلول های مغز استخوان شامل سلول هایی است که بعداً به گلبول های قرمز، گلبول های سفید و سلول های پلاکت ساز تبدیل می شوند.
در حالی که عامل اصلی و واقعی بیماری سرطان خون ناشناخته است؛ اما دانشمندان و پزشکان بر این باورند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در این بیماری نقش دارند. عوامل خطر شامل مواردی همچون سیگار کشیدن، پرتو یونی، برخی مواد شیمیایی (از قبیل بنزین)، سابقهٔ شیمی درمانی و نشانگان داون می شود. افرادی که در خانوادهٔ خود سابقهٔ بیماری سرطان خون را داشته اند، بیشتر در خطر ابتلا به سرطان خون قرار دارند.استفاده از حشره کش های خانگی احتمال ابتلای کودکان به سرطان خون را ۴۷ درصد و لنفوم را ۴۳ درصد افزایش می دهند. مطالعات محققان مدرسه بهداشت عمومی بوستون آمریکا نشان می دهد که تأثیر مخرب آفت کش ها بر بدن کودکان بیشتر از بزرگسالان است؛ زیرا سیستم ایمنی کودکان هنوز به طور کامل رشد نکرده است و نمی تواند سم زدایی کند.
چهار نوع اصلی سرطان خون: لوسمی حاد لنفوئیدی (ALL)، لوسمی حاد میلوئیدی (AML)، لوسمی مزمن لنفوئیدی (CLL) و لوسمی مزمن میلوئیدی (CML). همچنین انواع دیگری هم هستند که رواج کمتری دارند. سرطان خون بخشی از یک گروه وسیع تر به نام نئوپلاسم است که شامل خون، مغز استخوان و سیستم لنفوئیدی می شود که به تومورهای بافت های خون ساز و لنفوئیدی معروف هستند.
درمان این بیماری شامل ترکیب هایی از روش های شیمی درمانی، پرتودرمانی، درمان هدفمند، پیوند مغز استخوان و همچنین مراقبت تسکینی می شود. انواع خاص بیماری سرطان خون با انتظار هوشیارانه درمان می شود. خون یا فرآورده پلاکتی و همچنین کلینیک درد ممکن است مورد نیاز باشد. این امکان وجود دارد که مراقبت تسکینی «با» یا «بدون» تلاش برای کنترل بیماری لازم باشد. موفقیت در درمان به نوع سرطان خون و سن شخص بستگی دارد. نتیجه درمان در کشورهای توسعه یافته بهبود یافته است. میانگین میزان بقای پنج ساله در ایالات متحده ۵۷ درصد است. در کودکان کمتر از پانزده سال، میزان بقای پنج ساله بیش از ۶۰ تا ۸۵ درصد است که این امر به نوع سرطان خون بستگی داردو در مردان و زنان بالغ بین ۴۰‎٪ تا ۵۰‎٪ است. در افرادی که دچار لوسمی حاد هستند و بعد از پنج سال از سرطان رهایی می یابند، امکان بازگشت سرطان نامحتمل است.